İbret olsun sevenlere...

MATEXFORUM · Kayıt tarihi : 19/10/08

Liseye yeni başlıyordum,okulun kapısından girdim ve servisler geldi herkes bana ilgi gösteriyordu servisten inen esmer,hafif uzun boylu,muhteşem gülüşü olan bi çocuk indi..sadece onu görüyordum:)sıradayken gözlerim onu arıyordu o beni farketmemişti ama herkes ona okula seren adında bir kız geldi diyordu..merak etti ve beni görmek için kantine indi arkadaşı serhatla konuşurken beni gördü ve yanındakilere bu kıza bin kalbim olsa yine vermem dedi:)başkasıyla çıkıyordu ben de öyle.. ama hergün birbirimizi görmek için ilk teneffüs kantine inerdik karşılıklı masalarda oturur 5 dk boyunca birbirimizi izlerdik...
Birgün arkadaşı gelip bana FATİH sevgilisinden ayrıldı dedi;o an dünyalar benim olmuştu resmen uçuyordum msnimi istedi arkadaşı meğerse fatih arkadaşının msnine girip benimle konuşacakmış ama aksilik yaa hani msni yanlış eklemiş:)daha sonra ben ekledim msni konuşmaya başladık ben biraz duygularımı belli ettim her sabah okulda ona ufak tebessümlerle gülücükler atıyordum akşam olunca msne girip konuşuyorduk ve birgün bana seni seviyorum dedi ertesi gün okulda 3. tenefüste buluşacağız diye sözleştik 3. teneffüs beni sınıfımdan aldı en alt kata öğrenci giriş kapısının yanına..ilk konuşmamızdı çok heyecanlıydık önceden bir sürü ilişkimiz olmasına rağmen ikimizde adeta çaylaklar gibiydik Smile

bana;SENİ SEVİYORUM GÖKYÜZÜM OLUR MUSUN? dedi..evet dedim tüm kalbimle..dillere destan olan aşkımız işte o zaman başladı(7 Ocak 2008) 1. 3. ve 5. tenefüslerde buluşurduk herşey çok mkemmeldi delicesine aşıktık.saçma nedenlerden birgün kavga ettik şarkı çalıyordu arka fonda ben barışmıyor inat ediyordum şarkı değişti ve birden BAHA-AŞK YEMİNİ çaldı şarkıyı duyarken onu ne kadar çok sevdiğimi birkez daha hatırladım ve hemen barıştım bizim şarkımız olmuştu artık..şubat ayına girmiştik sevgililer günü yaklaşıyordu birbirmize ne hediye alabiliriz diye devamlı düşünüyorduk o yüzüklerimizi almıştı ben de ona yeşil montunu.. 14 şubat geldi okulda buluştuk 2. kez dışarı çıkıyorduk kcye gittik bana hiç beklemediğim anda çocuk ayakkabılarının üzerinde kurdeladan yapılmış kıravat ve fyonk üzerinde yüzükleri verdi BENİMLE EVLENİR MİSİN dedi..çok güzellerdi herşeyimle onun olmak istiyordum hayat benim yüzüme güldü artık dedim yüzüklerimizi takmıştık herkes şaşıyordu imreniyordu aşkımıza okulun efsane aşkı olmuştuk aylar geçti bizim aşkımız öyle kuvvetlendi ki..okulun kapanmasına az bi zaman kalmıştı ben evde oturuyor o lokantalarında çalışıyordu bigün dışarı çıkmamı bana bir süprizi olduğunu söyledi meraktan çatlamıştım hemen yanına gittim bana söylediği laflar şunlardı:'öğretmenler izden şikayetçi olmuş ailem yüzüklerimizi çıkarmamızı istiyor' dünyam başıma yıkıldı suratına bakmadım ve yüzükleri verdim ardından elime bişey verdi kırmızı bi kutu açıp baktım'ALTIN YÜZÜKLER..'çok şaşırmıştım birden boynuna sarıldım hiç ayrılmıyacağız aşkım diyorduk birbirimize yüzüklerimizi taktık..aradan 1 ay geçti çok mutluyduk taaki o tatile gidene kadar tatildeyken benden habersiz birşey yapmış ben de sinirlenip facebookuma bikinili fotomu koydum eve gelmiş onları görmüş.. telefona sarılıp hemen beni aradı çok sinirliydi onu hiç bu kadar kızgın görmemiştim buluşmamızı istedi buluştuk beni öyle hırpaladı ki arkadaşları onu tuttu ve yanından gittim arkadan serenim diye ağlayıp bağırıyordu içim gidiyordu ama ondan korkuyordum sakinleşmesini istiyordum hemen arkadaşlarımın yanına gittim ağlayarak..tanımaz olası arkadaşlarımın..bir daha o çocukla görüşmek yokk görüşürsen bizi kaybedersin dediler aklıma koymuştum dönmeyecektim telimi verdim onlara msjlarını okuyamıyordum gurur yapıyordum kararlıydım dönmeyecektim iştee.. saat sabahın 5inde tel çaldı ve arkadaşım rahat bırakmıyor konuş bitir artık dedi teli açtım parka gel evine geliirim yoksa dedi gittim o kadar ağlamışız ki gözlerimiz rsmen gözükmüyordu konuştuk bana kızgındı ama deli gibi seviyordu ben de bana yaptıklarından ona kızgındım içim sarıl hadi diyordu barışmaya niyetlendim ve beklediğimi yaptı bana sarıldı barıştık..eve gönderdim onu arkdaşlarıma söyleyemedim barıştık diyee öğlen oldu beni ablasına götürmek istediğini söyledi ve gittik çok mutlu gözüküyorduk ama onların da olanlardan haberi vardı yaptığım bi hataydı onlara göre hem de çok büyük..neyse ki affettiler arkadaşlarım beni evde bulamayınca şüphelenip benim orda olduğumu anladılar daha sonra nasıl olduysa karşı karşıya geldik hepsiyle konuşmak istedim onlarla birini kenara çektim konuşuyorduk fatih ve diğerleri yalnız kaldılar keşke yalnız bırakmasaydım..beni onun bunun altına yatandan tutun oturduğum yerden baska bi çocukla çıkan biri olana dek söylemişler ve daha sonra hepsiyle anlaşıp bana çok büyük bir oyun oynamışlardı arkadaşımla konuşmayı bitirdim ve fatihin yanına geldim gittiler fatihin suratı bembeyazdı noldu dedim benden habersiz bise yaptın mı dedi hayır ne yapabilirimki dedim bana söylenenleri anlattı resmen donmuştum nasıl bu kadar adice sözler olabilirdi ki fatihe bunları ispatlanacağını söylekmişlerdi ve fatih bana normal davranmaya başladı taaki onlar şah çekene kadar..evet oyunun diğer oyuncuları da oyuna dahil olmuşlardı benim arkadaşlarımı seçmemem onlara koymuştu bana böyle bir oyun yapıyorlardı intikam ancak böyle alınabilirdi..herşeyi yalancı şahitlerle ispatlıyorlardı yapabilecek birşeyim yoktu sadece yemin etmekten başka bana inanmadı ayrıldık.. kafamı toparlamak için baska şehre gittim günlerce ağladım sızlandım bigün tel açıp beni burdan alır mısın dedi ve geldi..beni aldı otobüste saatlerce yan yanaydık ağlıyordum dayanamadı sarıldı biraz zor oldu ama yine barıştık bana eskisi gibi davranmıyor devamlı azarlıyordu bunu böyle tam 2 ay çektim birgün patladım ve beni bırakamayacapını anlayınca eskisi gibi davranmaya başladı okulların açılmasına bikaç gün kalmıştı altın yüzüklerimizi annesi almıştı o yüzükleri istedim ne yapıp ne edip geri getirdi ve taktık mutluyduk ufak kavgalarımız oluyordu bazen okula gidemiyordum ne olduysa uyanamıyordum son bikaçgün bu yüzden kavga ettik en sonunda dayanamayıp çok sert konuştum ve ayrıldık mesajlar atıyor cevap vermiyordum arıyor soğuk konuşuyordum aklı başına gelsin diye okula gitmiyordum bigün ben uyurken eve gizlice girmiş öperek uyandırmıştı ürktüm ve kalktım senin ne işin var diye soru sorarken bi daha öptü seni çok özledim dedi oturduk konuştuk ben olanları unutamıyorum sana inanamıyorum ispatın yok diyordu duydukça çılgına dönüyordum biraz zaman istedim bana mesaj atıyordu boşuna bekliyorum diye ama düünmem gerekirdi gece yattığımda beni aradı sinirimi bozdu teli kapadım yüzüne ertesi gün onu aradım ve bana okula gel dedi söz verdirdi bunlarım hepsi okula gelmen içindi artık olamayız dedi dünya basıma yıkıldı..pazartesi oldu okula geldim hiç konuşmadık onu uzaktan izledim o kadar boşki hayat tenefüste bi an yanından ayrılmazdım hep buluştuğumuz merdivene çıkyorum tektim artık kimse gelmiyordu akşamları mesaj atıyordum zordan mesaj atıyordu okulda devamlı telle uğraştığını gördüm ve dayanamayıp yanına gittim kalbim acıyordu kiminle mesajlaşıyorsun dedim gurursuzca bana sanane dedi.. akşamında onu aradım ve bana baskasından hoşlanıyorum ilk defa bi kıza asılıyorum ama bana yüz vermiyor dedi..biran öyle bir ağlama tuttuki telefonda..kapattım..annemin yanına gittim omzunda ağladım..annemde dayanamadı biliyordu ölümüne seviyordum onu aradı..benim kızınızla bi sorunum yok dedi teli kapattılar ben hala ağlıyordum dışarı çıktım onu aradım başka bir ele seni yar edeceğime o beni saran kolları başkası saracağına seni öldürürüm daha iyi dedim..yanıma gel azıcık erkekliğin varsa seni öldüreceğim dedim..ardından bende ölecektim yrm saat snra arkadaşıyla geldi elimde bıçak vardı gözüm karaydı son sözlerini söyle dedim..gözlerimin içine baktı..içimde sana kıyamam dedim bıçağı tam saplayacakken kendime kolumu tuttu bıçağı aldı artık ikimizde insanlıktan çıkmıştık resmen birbirimizi tokatlıyorduk dün gece..ağladı ağladım..yemin ettim ona bugün öleceğim diye.. seni artık sevmiyorum diyordu bağırıyordu bana bi ara sakinleştik bitanem dedi yine bana ama olmayacağını biliyordum..evime kadar götürdü annemin ynna böle çıkmak istemediğimi söledim apartmana gir dedi..düzelince eve girersin..girdim apartmanın ışığı söndü gidişini izliyordum geri dönmek istedi arkadaşı kolundan tutuyordu ağlıyordu duyuyordum geri dönmeyi o kadar çok istiyordu ki ve beni tekrar sevmeyi..ışık yandı beni gördü tekrar geldi sana çık demedim mi diye birden ikimizde birbirimize sarıldık.. herkes bizim birlikte olmamızı istemiyordu..alnımdan son bi kez öptü ve arkdaşı kolundan tutup sürükledi arabaya giderken arkasına baktı el salladım ağlıyorduk ama olamadık onu öle çok seviyorum ki ölesiyee yukarı çıktım annemle knşmaya başladık kendimi öldürecektim ama arkamda gözü yaşlı bi ana bırakmak istemedim ölmek çok kolaydı belki ama ya seni düşünenler içim cayır cayır yanıyor her geçen saniye biraz daha ölüyorum ecelimle öleceğim yakın zamanda biliyorum bu olanlardan dolayı kalp hastasıyım şimdi..ama onun hayaliyle sessizliğiyle yaşamak zorundayım..birgün bana dönecek umudundayım 17 yasındayım ama çocukluk değil bu tam anlamıyla aşk gerçek ve sonsuz aşkım gitti ama onu herşeyden çok seviyorum onun için yaşamayı göze alıyorum...bunu okuyan arkadaşlar sizden ricam sakın ola sevdiğinizi bırakmayın pes etmeyin aşk ne olursa olsun aşktır dünya aşkın üzerine kuruludur sevmek bir mucize sevdiğini kaybetmek ölüm gibidir şu an sevdiğiyle olanlar bırakmayın onu sımsıkı sarılın sarılın ki ölümlerin en acı verenini yaşamayın..